چرا مي‌گين مرده؟! بگين نيستش. بگين رفته مسافرت. اصلا بگين ديگه نمي‌خواد بنويسه. دروغ بگين. مگه چي‌ميشه. بزار فكر كنيم هميشه هست اما ديگه دوست نداره برامون بنويسه. اصلا بگين شوهر كرده! مگه نه اينكه دخترهاي ايراني وقتي شوهر مي‌كنن مث اينه كه مردن؟ ديگه بايد هر چي خاطره و دوست دارن از ذهنشون پاك كنن و دوستاشون هم اونا رو از ياد ببرن؟ بگين شوهر كرد و رفت همه رو هم فراموش كرد!
لعنت به من كه همين چند روز پيش داشتم فكر مي‌كردم كه خوبه يكي براي معروف كردن وبلاگش شايعه كنه كه مرده! اونوقت كلي معروف ميشه! راست بگين اينم شايعه است؟ دروغي مي‌گين نه؟ مي‌خواد معروف بشه؟ بگين برگرده خودم تا دلش بخواد بهش لينك مي‌دم! مي‌گم هر كي‌هم كه منو مي‌شناسه بهش لينك بده. اصلا يه صفحه اختصاصي براي اون وا مي‌كنم. فقط اقرار كنه كه دروغي مرده! قول مي‌دم! بخدا قول مي‌دم! آخه چرا اون! كاش تو سر يكي ديگه مي‌خورد! نه اصلا چرا به جايي بخوره، كاش مي‌افتاد اون بغل! اين همه جا، اين همه وقت، اين همه آدم. … واقعا چرا براي اون؟

«فراموشي را بستاييم زيرا كه ما را پس از مرگ نزديكترين دوست زنده نگه مي‌دارد و فراموشي را با دردناكترين نفرين‌ها بياميزيم، زيرا كه انسان دوستانش را نيز فراموش مي‌كند…»
نادر ابراهيمي

مرگ نابهنگام دوست كوچك همه، «ماه پيشوني» رو به همه بچه‌هاي وبلاگ تسليت مي‌گم و دستمريزادي براي همه‌ي كسايي كه به نوعي تونستن در كنار خانواده‌اش باشن و تسكين دردي.
يادش جاودان

خدمت دوستان عرض كنم كه آشپزخونه هم دوباره احيا شده و من سعي مي‌كنم همونجور كه اوايل قول داده بودم، هفته‌اي يه غذاي جديد روي وبلاگم بزارم.

بدون وضو نخوانيد!

آقا شما تا به حال، گلاب به روتون، فيلم پورنو ديديد! هيچ، آدمها رو ديديد كه در اون لحظه‌ي خاص چه حالي ميشن و چه اصواتي از خودشون توليد مي‌كنن؟ شده گاهي چندشتون بشه از اينكه آدمي گاهي چقدر خوي و خصلت حيواني داره؟ شده يه آدم متشخص و محترم - هم آقا هم خانوم - جاي شخصيت اول فيلم تصور كنيد؟ شده بعد از اين تصور كه مسلما حقيقت هم داره نظرتون نسبت به طرف دچار تحول خاصي بشه؟ شده فكر كنيد اين دو آدم مي‌تونن يكي از امامان گرامي - مثلا همين علي و فاطمه باشن؟
عصباني نشيد و من رو هم به كفر و ارتداد متهم نكنيد. قطعا اونها هم چنين لحظاتي داشتن، وجود امامان محترم ديگر اثباتي بر اين ماجراست. خداي نكرده فكر نمي‌كنين كه اين دو بزرگوار در طول زندگي - به تعداد فرزندانشون - گاهي به كنار هم مي‌اومدن و دست هم رو مي‌گرفتن و با خورشيدي پشت سر، فقط تبسمي به هم مي‌كردن و به قدرت الهي در جا نطفه بسته مي‌شد؟ يا فكر نمي‌كنين كه خدا بيشتر از يه بچه، در كره ارض، گند بالا آورده؟
خب كه چي؟ حرف من با اون متعصبين بي كله‌اي است كه هر چيزي رو بت مي‌كنن و مي‌پرستن، شعر واسش مي‌گن و نورانيش مي‌كنن و قربون صدقه‌اش مي‌رن و اگه كسي بخواد براي اونها اندكي صفت انساني (توو مايه‌هاي حتي نياز به غذا، خشم و غضب، نفرت و دروغ و …) براشون قائل بشه، رگ گردنشون بيرون مي‌زنه و فرياد وااسلاما سر مي‌دن و مي‌خوان آدم بكشن.
تو رو خدا گاهي لااقل درست فكر كنين! هر ديني رو مي‌خواين بپرستين و هر چقدر مي‌خواين جاهل باشيد، اما بت نسازيد و به پاش آدم قربوني نكنين!
فكر مي‌كنم «ولتر» بود كه مي‌گفت :«دين وقتي شكل گرفت كه يه آدم شياد به يه آدم ساده‌لو رسيد.»


من فكر كنم ننويسم سنگين‌ترم، نه؟

فيلم «جرج جنگل» با بازي «براندون فريزر» رو نمي‌دونم چند نفر ديديد، اما فيلم بامزه‌ايه. اگه تا حالا نديدينش، براي تفريح فيلم بدي نيست.
داستان فيلم به نوعي داستان طنزي از تارزان معروفه. در جايي از فيلم براندون فريزر كه همون جرج جنگل است و بوسيله‌ي ميمونها بزرگ شده، از دختر اول فيلم خوشش اومده و مي‌خواد علاقه‌اش رو ابراز كنه و چون بلد نيست به سراغ مادر ميمونش مي‌ره و راهنمايي مي‌خواد. مادرش هم چند فرياد و شكلك و بالا و پايين پريدن (به رسم ميمونها) بهش ياد مي‌ده و مي‌فرستش سر قرار! بقيه‌اش هم ديگه قابل حدسه!
گاهي فكر مي‌كنم كه شايد فرداي بچه‌هاي ايران به نوعي شبيه زندگي اون جرج جنگل شه!
البته خدا سايه آقا رو بر سر همه‌ي ما تا انقلاب مهدي نگه‌داره اما اگه اينها با اين وضع سانسوري كه اعمال مي‌كنن (با فرض موفقيت آميز بودن) و اين پدر و مادر‌هاي محجوب كه جلوي بچه‌ها دست از پا خطا نمي‌كنن، اگه يه روزي‌ نسلهاي بعدي براي نشون دادن علاقشون به جنس مخالف، از درخت بالا رفتن و شكلك در آوردن، تعجب‌آور نخواهد بود.
…
بابا مگه بوسيدن چشه؟ از اين همه نوع بوسيدن، يه نوعش (اونهم از نظر بعضي‌ها) ايراد داره، آخه چرا بوسه رو از فرهنگ مردم حذف مي‌كنيد؟