فيلم «جرج جنگل» با بازي «براندون فريزر» رو نمي‌دونم چند نفر ديديد، اما فيلم بامزه‌ايه. اگه تا حالا نديدينش، براي تفريح فيلم بدي نيست.
داستان فيلم به نوعي داستان طنزي از تارزان معروفه. در جايي از فيلم براندون فريزر كه همون جرج جنگل است و بوسيله‌ي ميمونها بزرگ شده، از دختر اول فيلم خوشش اومده و مي‌خواد علاقه‌اش رو ابراز كنه و چون بلد نيست به سراغ مادر ميمونش مي‌ره و راهنمايي مي‌خواد. مادرش هم چند فرياد و شكلك و بالا و پايين پريدن (به رسم ميمونها) بهش ياد مي‌ده و مي‌فرستش سر قرار! بقيه‌اش هم ديگه قابل حدسه!
گاهي فكر مي‌كنم كه شايد فرداي بچه‌هاي ايران به نوعي شبيه زندگي اون جرج جنگل شه!
البته خدا سايه آقا رو بر سر همه‌ي ما تا انقلاب مهدي نگه‌داره اما اگه اينها با اين وضع سانسوري كه اعمال مي‌كنن (با فرض موفقيت آميز بودن) و اين پدر و مادر‌هاي محجوب كه جلوي بچه‌ها دست از پا خطا نمي‌كنن، اگه يه روزي‌ نسلهاي بعدي براي نشون دادن علاقشون به جنس مخالف، از درخت بالا رفتن و شكلك در آوردن، تعجب‌آور نخواهد بود.
…
بابا مگه بوسيدن چشه؟ از اين همه نوع بوسيدن، يه نوعش (اونهم از نظر بعضي‌ها) ايراد داره، آخه چرا بوسه رو از فرهنگ مردم حذف مي‌كنيد؟