اينقدر ديگران تو وبلاگاشون پز نامه هاشون رو دادن كه من مردم از عقده حقارت، شما هم تحويل بگيريد:
دوستي نامه داده بود كه (جمله هاي داخل پرانتز از بنده است) :
سلام گيس گلاب نازم ( اين جمله نشوندهنده دختر بودن فرستنده است)
چقدر ماه مينويسي، واي كه من عاشق نوشته هات شدم. كاش پيشم بودي تا من زوركي ( اينجا ديگه خلاف ادب بود ننوشتم). وبلاگت چقدر Beauty شده ، اون رنگ مشكي با اون قرمز و آبي چقدر خوب ست شده. خيلي comfort ميشم وقتي نگاش ميكنم (راستي مرگ بر آمريكا) خيلي باحالي. هميشه برامون بنويس. هميشه برامون بخون.
قربون تو.
فداي تو.
الهي من برات بميرم.
جيگر مني تو
...
(خيلي طولاني بود بقيه اش رو نمينويسم بقيه اش هم يه چيزي توو مايه هاي قبلي هاست)
امضا : اون كه شب و روزش شده وبلاگ تو، بلقيس
راستي! دوستام منوبريتني صدا ميكنن تو هم ميتوني منو بريتني يا بري صدا كني.

حالا ديديد كه من چقدر زود توي اين چند روزي كه اومدم سوكسه پيدا كردم.
دلتون بسوزه، كور شه هر كي حسوده، آتيش بگيريد، حسود هرگز نياسود.