به يك گزارش خبري از آخرين وضعيت كودتا در منزل ما توجه كنيد:
ديشب حدود ساعت 0:15 دقيقه بامداد به منزل رسيدم. معمولا مرسوم است كه همسران روزها ميجنگند و شبها آشتي، اما وقتي زن و شوهر شاغل ميشوند تنها وقت باقي مانده براي جنگ شب است.
چرا آشتي نباشه؟ خب اول بايد جنگيد بعد آشتي كرد. بدون جنگ كه نيازي به آشتي نيست.
خلاصه، ما به مبارزه ادامه داديم تا حدود ساعت 1:30 بامداد. در پايان ماجرا در حاليكه پرچمهاي صلح و آشتي داشت يكي يكي بالا ميرفت، خواب ما را درربود و نفهميديم آخرش چي شد.
احتمالا امشب براورد خسارات، تعيين آغازگر جنگ و تبادل اسير داريم.